Dag 23 – naar Saint-Remy-en-Bouzemont – 24 km



Vroege vogels
Om 7.15 uur uit de veren. Vroeg op, want Willem en Judith gaan de auto verplaatsen naar Bouzemont, het dorpje van aankomst. Want … we wandelen vandaag zonder rugzak! Wat een luxe. Onze rugzakken in de auto en enkel water en zonnepetjes in de rugzak. En een hartige taart met hesp en kaas, die we kopen bij de bakker, netjes in, vier gesneden.
Weg zijn we. We vertrekken vroeg, om de warmte voor te blijven.




A walk in the park

Het is een echte zondagse wandeling vandaag. Niet te lang, lekker vlak, door een heuvelachtig landbouwgebied, waar de boeren twee weken vroeger dan normaal de oogst aan het binnenhalen zijn.

Wat doet een mens zoal op zondag?



- Bijbabbelen natuurlijk. Over reisplannen en werkplannen, over familie en vrienden, over bleinen en dorst, over zorgen en zottigheid, …



- Zonnebaden. Geen gebrek aan zon vandaag! 27 graden. 



- De gewassen inspecteren. Willem en ik tegen elkaar: ‘Is dat nu een wietveld naast ons?’ We snuffelen, we proeven, … En plots komt er een witte auto op de landweg aangereden. We grappen nog ‘Als het een maffioso is, wegrennen door het veld he!’. Het is effectief de boer, die stopt en ons vertelt dat het gewas hennep is. Dat heeft een minder groot drogerend vermogen, maar is wel degelijk hennep, waarvan het zaad gebruikt wordt in de cosmetica en de plantenvezels voor isolatie, zegt hij.  Ja, ja, …





- Een terrasje doen. Joepi, we passeren een terrasje. Meer nog: het is open. Het is een bar, annex, restaurant, tankstation, hotel en lotjesverkoop. En de cola smaakt er heerlijk.

Aankomen 



We genieten intens van onze dag stappen met zijn vieren, en stappen zonder rugzak.
Voor we het weten zijn we halverwege, zijn we bijna op het einde van de etappe, zijn we er effectief. We komen aan aan de auto: dat is weer eens een andere ervaring. Judith trakteert op salami- en zwetende caprice de dieu-blokjes.
En dan vervoerd worden met de auto: zalig!

We logeren in een rustige, idyllische gite met de veelzeggende naam ‘Au milieu de nulle part’. Vanavond gaan we uit eten. Want wat doet een mens anders op zondag?


PS. Een vroege vogel in onze familie is Nils Goovaerts. Hij was een van de eerste sponsors van onze sponsoractie. Dank je Nils en Briq voor je steun!

Reacties

Anoniem zei…
Oh, zo sappig allemaal...en zo zondags!... echt een zondag uit onze kindertijd...tijd om rustig samen te tafelen ( of te picknicken onder de lindeboom) en te babbelen (toen nog niet over reizen).... buiten zitten in de zon of wandelen...en dan die rust van het dorp en de velden (weliswaar niet met hennep)..past echt bij het liedje van Wim Sonneveld...GENIET!
Anoniem zei…
...'t kwam van mij..M.
Anoniem zei…
Ingrid en Geertje, je zou hier nadien een boek over moeten schrijven, met de blog als basis. Schrijftalent in overvloed, zowel voor de lach als voor de traan. En de opbrengst, dat weet je wel hé. Ik had 2 dagen niet kunnen lezen en dat miste ik wel. Nog veel (stap)plezier, geniet van elk moment, elk landschap, de mensen die je ontmoet, ... Een dikke kus vanuit Meise Hans
Anoniem zei…
Er is iets wat me intrigeert in jullie zondag-verhaal: de auto wegbrengen ... en dan opeens aan de start van de wandeling staan. Trein - bus - tram, in 't midden van de velden op een zondag?
En, euh, Caprice de Dieu en hennep, ... prima combi! gr, van op zee (J&M)
Anoniem zei…
Het is zo fijn jullie verhalen te lezen. We genieten mee met jullie. Doe zo voort! X Ineke
Reinoud Van Acker zei…
Deze camino is een echte familie-aangelegenheid zeg. Wat leuk om Judith en Willem mee aan het stappen te zien. Als je zo regelmatig familie en vrienden kan inschakelen, kun je een heel eind overbruggen. Misschien de routeplanning delen, wanneer anderen kunnen aansluiten :-) ?
Anneleen zei…
Alleen maar lachende gezichten vandaag! Hoe heerlijk om samen met Judith en Willem te stappen en te genieten van een heerlijke zondag!
Karen zei…
Lieve Geert en Ingrid, hoewel ik zoals je weet pas sinds vorige week weet heb van jullie avontuur, ben ik intussen een overtuigd volger en uiteraard... fan 😊. Zalig om jullie verhalen te lezen en mee te beleven. Dikke kus, nog veel stapplezier en wie weet... tot in la Bella!

Volg onze blog

Subscribe

* indicates required