Dag 45 - naar Cossonay – 27 km



Toen we 7 jaar geleden naar Santiago liepen, kwamen we enkele etappes voor Pau ‘s ochtends in een klein dorpje waar we pauzeerden op een terrasje voor een koffie. We zagen in de verte een blauwige verhevenheid aan de horizon en vroegen aan de garçon: Kan het, dat dat de Pyreneen zijn? Ah bien sur,

Zei de man met opgetrokken wenkbrauwen, verbaasd over deze wel erg domme vraag. Deze ochtend vertrokken we vroeg uit Orbe en al snel kregen we vanop een heuvel zicht op wat blauwige verhevenheden in de verte: de Alpen deze keer! Dit is zo spannend! We zijn nog maar net in Zwitserland en daar doemen ze al voor ons op. En met wat goede wil konden we zelfs vaag al de contouren van de Mont Blanc zien.

Het gaf ons veel goesting in deze voorlaatste etappe, voor Lausanne en voor het Lac Leman. Vanuit Orbe liepen we langs bosranden en door gigantische akkers naar het eerste charmante dorpje onderweg, Brettonnieres. 




Nog charmanter was Romainmotier. Een van de mooiste dorpjes van Zwitserland blijkbaar. Daar kozen we ons dus een terrasje voor een koffie, in de schaduw van een prachtige abdijkerk, gebouwd volgens de Cluny bouwstijl tussen 990 en 1030.

Normaal zouden we uitgebreid gaan bezoeken. Nu roept de weg. Hop, vooruit pelgrims. Er wacht jullie nog 17 kilometer!




Na een picnic in het bos, namen we nog een break in La Sarraz. Het was zo warm, en we waren ons bij het binnenlopen van de stad al zo aan het verlekkeren op een drankje, dat we een terrasje niet konden overslaan. Dorst voor 10, maar we hebben ons ingehouden: 3 cola’s namen we. En we betaalden er 15 Zwitserse frank voor. Dat hebben we al ondervonden, op onze tweede dag hier: Zwitserland is heeel duur!





Het laatste deel van deze etappe liep langs een riviertje en door de velden. Minder charmant, moeilijke ondergrond en lastig voor de knieën, en onder de brandende zon. Je hoort het: het effect van het aankomen eiste zijn tol: er kwam geen eind aan de laatste 5 kilometer en de kerk van Cossonay in de verte bleef veel te lang in de verre verte. Een kleine opkikker die laatste kilometer was alvast een piepklein stukje water dat we zagen verschijnen. Het meer van Genève kwam ons al even voorzichtig begroeten.

 

Aangekomen in Cossonay waren we zo uitgeteld dat we nog twee keer verkeerd liepen op zoek naar en apotheker voor een extra lading magnesium en ibuprofen.

 

Maar nu zijn we geland. In een nette, ruime en koele hotelkamer. Douchen, voeten omhoog en ontspannen. Morgen gaan we naar Lausanne. We zijn benieuwd om meteen de heuvel over te gaan en dan de eerste blik te werpen op het Lac Leman in zijn volle glorie!



PS. Het is hier zo droog dat het soms lijkt of het al herfst is. Vallen de bladeren ook al in België? Dit is toch echt heel vroeg, niet?

 

PPS. Bedankt aan de ‘anonieme bezoeker’, die ons de tip gaf over Switzerland mobility. De app staat op onze telefoon en is heel handig!


 

PPS. Vandaag bedanken we Brigitte Vandekerckhove. Voor haar vriendschap, voor haar steun aan Make it Work, en omdat ze verjaart vandaag. Happy birthday, lieve Brigitte! 

Reacties

Anoniem zei…
Mensjes, jullie doen me watertanden!
Zoveel respect voor jullie doorzettingsvermogen, toffe mentaliteit, positiviteit, dankbaarheid.
Toppie!
Kijk morgen eens extra naar le Lac Léman en zwaai er eens naar voor mij.
Véro
Unknown zei…
Hallo fijne dames,
Alweer een tocht om van te smullen, althans het relaas. Jullie doen dat schitterend! En ja hoor, ook hier is het kurkdroog en beginnen de bladeren van de bomen te vallen… Morgen komen jullie aan in Lausanne, aan het mooie “Lac Leman”. Ik heb er ooit nog een memorabele duik gedaan, op het wrak van de “Hirondelle”… moet je zeker eens googelen. Één van de mooiste wrakken in een zoetwatermeer op onze blauwe planeet! En van hieruit zal het weer klimmen zijn, maar doorheen schitterende landschappen, vertrek vroeg om de hitte voor te blijven en ten volle te kunnen genieten van al dat moois! We sturen jullie ontzettend veel positieve energie en zijn alvast bij jullie in gedachte… Knuffel. Alain en Krista! 💪🍀🤗🌞🙏
Unknown zei…
Jullie relaas is altijd boeiend om te lezen...met de Pyreneeën in zicht, het Lac Leman en Lausanne morgen op het programma, hebben jullie weer wat om naar uit te kijken! Wat een prachtige natuur daar. Fijn dat jullie ondanks de vermoeidheid en de pijntjes toch de mooie dingen zien onderweg. Goe bezig, hou de moed erin 👍, grtjs petra c
Anoniem zei…
hoe houden jullie het uit??? wonderbaarlijk. fantastisch.
ik heb al enkele geprobeerd om te reageren, maar het mislukte.
probeer nog eens, met deze korte reactie. Betty
Reinoud zei…
Het dilemma van de pelgrim: weinig of geen tijd voor al dat boeiende erfgoed onderweg. Ik zou het er bijzonder lastig mee hebben om die mooie romaanse kerkjes links te laten liggen en door te stappen. Maar ja, de essentie is iedere dag weer je doel halen. Waar ligt de gulden middenweg of combinatie van beide? Naast vallende bladeren, hoor ik vandaag in het nieuws dat smeltende gletsjers een groot probleem zijn in de bergen. Ik merk vooral dat de gazonnen kurkdroog zijn zodat we best alternatieven zoeken. Zoals bomen bijvoorbeeld die schaduw geven (als ze niet teveel bladeren verliezen). De groeten aan Leman als je hem ziet.
Anoniem zei…
Dag dappere ladies,

Ik schrijf deze reactie tijdens een korte pauze in onze wandeling. Wij zijn ondertussen in Abruzzo aanbeland en hebben een mooie bergetappe uitgezocht.
Ook hier veel hitte, veel droogte en pijnlijke kuiten. En dat op 1 dag. Het respect voor wat jullie doen groeit met de dag/berg!

Wij gaan weer verder want in de late namiddag gaat het onweren en dat durft hier wel serieus lelijk huis te houden. Gisteren was er aan de andere kant van 'onze' berg een sneeuw- en regenbui die een heel gebied liet overstromen. Hopelijk blijven jullie van noodweer gespaard.
Kus, Manuela en co
Unknown zei…
Goeiedag, Geertje en Ingrid! (Dat is een groet en een wens tegelijk.)
Die onvaste ondergrond, dat moet inderdaad verschrikkelijk belastend zijn voor jullie dappere onderdanen.
Bescherm ook jullie maag als jullie (zo veel) Ibuprofen moeten slikken. Dat goedje begint door te branden op termijn.
Maar wat een prachtige beelden, toch weer. Ik begrijp wat jullie elke dag motiveert om op te staan en de tocht aan te vatten.
Wees gerust die abdij van Romainmotier loopt niet weg. Die staat daar al sinds de jaren 1000.
Misschien moeten jullie die historische trekpleisters aanduiden op jullie map en daar via een auto-roadtrip naar terugkeren. Jullie zouden versteld staan hoeveel kms dat met de wagen is! Niet beseffend welk een afstand jullie nu te voet gaan!
Hoedje af!
(Jullie hoedje ophouden tegen die zon.)
xxx, (M&J)
Mieke zei…
Ik ben al benieuwd naar jullie relaas over Lac Leman. Zit er een plons voor jullie in. Jullie verhalen geven me veel zin in een stevige wandeling. Daarvoor vind ik het hier met +35°C, momenteel net wat te heet. Flauw? Jullie zijn in elk geval krachtige en moedige pekgrimskrijgers! Houd de moed erin! XmX
Gietje Peck zei…
Zondag bezochten we het Abdij van het Park in Leuven en er was een kleine maar fijne tentoonstelling met als thema "Ergens onderweg". Het begon met Jezus en de vlucht naar Egypte. Het ging dan uiteraard over pelgrims en het eindigde met de huidige vluchtelingen. Dus overal en in elke tijd zijn er mensen onderweg. Van heilige reisgezellen tot vluchtelingen vandaag. Natuurlijk waren mijn gedachten heel dicht bij jullie. In de boekhandel was er een mooi boekske (neen, eigenlijk een heel fraai album) over de diverse pelgrimswegen. Ik heb stiekem al even gekeken naar de prachtige foto's over de wonderbaarlijke plaatsen op de via Francigena. Dus volhouden, meisjes, er komt nog heel wat fraais.
Des te meer kan ik schrijven : "Voorwaarts, christenhonden !"
Anneleen zei…
Lieve zuskes,
Dat is weer even geleden dat ik iets plaatste op jullie blog. Wat een doorzettingsvermogen hadden jullie weeral tijdens deze zware etappe. Ik kan me voorstellen dat het extra ommetje naar de apotheek dan net iets teveel is.
Maar morgen wordt beslist een mooie dag! Ik ben al benieuwd naar jullie reactie wanneer Lac Leman jullie aanmoedigt in al haar glorie.
Ik voel het in mijn tenen dat morgen een mooie dag wordt voor jullie!
Dikke knuffel
Anneleen xx

Volg onze blog

Subscribe

* indicates required