Dag 48 – naar Montreux – 25 km



Vandaag geen luxe rustdag, wel een luxe wandeldag. Dankzij onze vriendekens Caroline en Robin, die op weg naar Verbier, onze rugzak zouden afzetten bij Alexis. Alexis is een caminovriend die we 7 jaar geleden ontmoetten in Burgos. We hadden bIjzonder mooie en intense momenten met hem en enkele andere vrienden. En vanavond zien we elkaar weer, na 7 jaar!

Het beloofde dus een mooie en makkelijke dag te worden zonder rugzak en langs een van de mooiste parcours van de hele via francigena : de wijngaardterrassen van Lavaux. En we hebben het ervan gepakt! 

We namen deze ochtend vroeg opnieuw de trein in Nyon tot iets voorbij Lausanne. Al snel kwamen we op de weg die dwars doorheen de wijngaarden leidt. Dit stukje van het parcours is beschermd door de Unesco. Wij weten nu waarom. Zoek het maar eens op: 




De eerste koffiepauze namen we in Cully. Onze boterhammetjes aten we op met zicht op Vevey in de verte. Wat is dat een fijne, aantrekkelijk, levendige stad. Als we een stad zouden kiezen om te wonen aan het meer, dan is het Vevey. We hebben er dan ook een pauze ingelast om te gaan zwemmen. Zalig! De apothekeres van Cossonay, net voor Lausanne, had ons dat aangeraden. “Ga zeker zwemmen in het Lac Leman in Vevey”, zei ze. “Dat moet je echt doen.” Dat hebben we dus gedaan. Zalig! Perfecte temperatuur, perfect zoet water, perfecte opfrisssing. 






Rond een uur of 16 kregen we een leuk berichtje van Caroline. “Je rugzak is uit onze koffer en afgezet. We hebben in plaats daarvan 5 dozen wijn gekocht.” Voila, de toon was gezet. Als zelfs vrienden van ons een leuke tijd met elkaar doorbrengen zonder dat wij er bij zijn, hoe gelukkig mag jejezelf dan prijzen.

Het weerzien met Alexis na zeven jaar was heel emotioneel. Met kippenvel, tranen in de ogen  en stevige omhelzingen. We ontmoetten hem in Burgos, 7 jaar geleden. Het was een intense ontmoeting die diepe indruk achterliet. Vanavond gaan we samen uit eten. 







Ps. Een korte blog, een korte vermelding. Want op zwier gaan met vrienden, dat is plezant en dat duurt dan ook wat langer.

Pps: korte vermeldingen zeggen vaak weinig over de intensiteit en de waarde van de ontmoeting.  Korte verblijven al evenmin. En soms zijn de korte ontmoetingen life changing.

Ppps: een korte vermelding maar een intense dank u aan Sabine Denis voor haar steun, al jaren, voor Make it Work.

Reacties

Niki B zei…
Dag Geert en Ingrid
Wat een leuke blog vandaag! Goede vrienden zijn inderdaad onbetaalbaar.
Het is daar precies echt heel mooi.
Geert haar haar wordt met de tijd lichter en lichter van kleur. Tegen dat jullie in Rome zijn is het wit ;). Nog veel wandelplezier en go go go !
Niki B x
Hilde Verduyn zei…
Goede morgen zuskes,
Wat fijn voor jullie, al die ontmoetingen met bekende, maar ook onbekende mensen.
En hoe jullie door hen in de watten worden gelegd! Dik verdiend natuurlijk, want wat jullie doen is écht ongelooflijk!
De extra etappe zonder rugzak zal welgekomen geweest zijn. Een beetje luxe voor jullie benen en arme ruggen nu het hooggebergte wenkt.
We waren er gisteravond met T & C over aan het praten. Ons turnstertje zei: naar Rome? Te vóeóeóet?????? Amaaiii!
Dat denk ik zelf ook nog elke dag… zo’n bewondering voor wat jullie doen!
Dikke kus, Hilde
Mieke zei…
Leve de vriendschap! Leve intense ontmoetingen! Leve het leven!
Unknown zei…
Daar is toch iets van: "Goede vrienden mag je verwaarlozen. Als je elkaar dan terugziet, is het alsof het gisteren was." De intensiteit is er meteen terug.
Wat een mooi track door die wijngaarden! Maar weinig schaduw tussen de wijnranken, zo te zien.
Lang leve een verfrissende duik in Leman!
cheerio,
(J&M)
Unknown zei…
Super dat jullie zo genoten hebben van Les Terasses de Lavaux. Is het mooiste stuk langs Lac Leman, toch?!
Nog veel wandelplezier.
Grtz,
San
PS: vind het geweldig jullie gezien te hebben 😊
ALEWAETERS zei…
Wouw Dames, echt mijn pet af.
Jullie blijven maar gaan, met ibobrufen in de rugzak, in de volle hitte, ongeloofelijk.
Ik duim elke dag als ik jullie mooi verehaal lees.
Top, veel succes nog en hou de moed erin
Ingrid A.
Reinoud zei…
Manmanman, wat een belevenissen. Toch wat jaloers, ik wou dat ik erbij was. Allerlei associaties komen op: Lerma bij Burgos was onze laatste huisruil in Spanje, prachtige stad op de camino naar Compostella, ooit nog de hoofdstad van Castilië/Spanje. De terraswijngaarden van de Douro (Noord-Portugal) lijken heel sterk op die van Lac Leman, ook werelderfgoed de mooiste regio's van Europa. Zwemmen in een iconisch meer in de zomer... Weeral veel energie opdoen om de komende dagen door te komen. De groeten aan Alexis.
Gietje Peck zei…
Vevey ... Dan denk ik natuurlijk aan Charlie Chaplin ! Hij wist zjn laatste verblijfplaats te kiezen, zo te zien !
Veel plezier, Guy

Volg onze blog

Subscribe

* indicates required