Dag 102 – naar Campagnano di Roma – 27 km

De derde laatste dag vandaag. Dat is heel bevreemdend na 102 dagen stappen. Rome lonkt, Rome ligt voor het grijpen, elke stap die we zetten brengt ons dichter naar ons doel.

Gisterenavond zijn we nog uit eten gegaan met de Ieren en Canadezen. Misschien de laatste keer, want morgen stappen ze ook naar Campagnano maar daarna nemen ze een ander parcours. Fijn om hen terug te zien en samen te tafelen. Aan tafel gaat het opvallend vaak over ‘what next’. John die verlangt om eindelijk nog eens te kunnen eten op een christelijk uur en niet Italiaans laat, Tony over het weerzien binnenkort met zijn Caminovrienden in Portugal, Sandra over hoe moeilijk het gaat zijn om aan te komen en terug te keren naar het gewone leven, Majella over hoe snel je mensen leert kennen op een camino. 

Ook wij stappen met de blik op Rome. Op eindelijk aankomen en het lang gekoesterde doel bereiken. Het geeft ons een positieve energie vandaag en doet ons nog bewuster genieten van landschappen en van samen stappen.

Etruskische en later Romeinse graven

‘Tagliete’,of Etruskische wegen uitgekapt in de tufsteen

Voor we op weg gingen, konden we het niet laten om het archeologisch park te bezoeken. Sutri ligt bovenop een landtong in tufsteen. Ook in de Etruskische  periode woonde men hier bovenop de rotsplateaus. De vulkanische donkere tufsteen leende zich heel goed om er graven in te hakken en indrukwekkende ‘tagliate’, diepe uitgehakte wegen in de tufsteen, waarvan men nog niet echt weet waarvoor ze bedoeld waren: om de necropool toegankelijk te maken, om water te kanaliseren of als onderdeel van het begrafenisritueel. Uit de Romeinse periode zijn er een Mithraeum, grafmonumenten uitgehouwen in de tufsteen en een heus amfitheater uit de 2^e of 1^e eeuw vC. 

Amfitheater

Na dit archeologisch uitstapje begonnen we aan het echte werk en een etappe van 27 km, die mijn dappertje volledig uitstapte, en ik voor driekwart. Het was prachtig wandelweer en we liepen door een liefelijk glooiend landschap met olijfbomen, schapenweiden, hazelnootplantages, afgewisseld met eikenbossen. Je hebt hier niet de indrukwekkende vergezichten van het Toscaanse landschap dat helemaal afgestemd is op wijn- en akkerbouw. De cipressenlanen die zich uitstrekken voor de grote villa’s zijn hier vervangen door grote parasolbomen.

Onze etappe werd opgevrolijkt door de Monte Gelato, waar er een heuse waterval is. Niet te vergelijken met onze waterval van Coo, maar toch voldoende indrukwekkend om het decor te vormen van enkele Italiaanse spaghettiwesterns. De site was trouwens ook al gekend door de Romeinen want er zijn resten opgegraven van een grote Romeinse villa hier. 

Na de waterval was het nog een kilometer of 7 naar Campagnano, en je weet het, die laatste kilometers….  Maar gelukkig duikt dan pots toch plots Campagnano op in de hoogte. Nog een steil klimmetje en we kunnen onze rugzak weeral afkappen. In een appartementje op het dorpsplein dat we huren voor 60 euro. Zalig: een priveplekje om lekker lang uit te slapen, want morgen hebben we we een korte etappe. De voorlaatste voor Rome. Kan je dat geloven?

Eindelijk! Campagnano di Roma!

PS. Deze 102e dag danken we aan Gertie Driessen, Koen De Vidts - De Ridder, de familie Van Peteghem-Van Mieghem van Meise en Wim en Hilde Van Assche. Dank je voor jullie steun.