Dag 84 - naar Luca - 28 km

Terug samen op stap!

Lieve lezers, vandaag wordt het een korte blog want het is nu al 18.30 uur en we zijn nog maar juist gedoucht. De etappe was langer en zwaarder dan gedacht. 550 meter omhoog en evenveel omlaag en, jawel, steil. We zijn er echt moe van. En we, dat wil zeggen dat Geertje er opnieuw bij was. Morgen kunnen we rusten, dus dat was wel een aanvaardbaar risico. 

Recht de Toscaanse heuvels op.

Gelukkig kwamen we vandaag opnieuw onze CanIeren (Canadezen en Ieren) tegen. We liepen een stuk samen, daarna weer alleen en daarna weer samen. Na een kilometer of 20 kreeg ik stekende krampen in mijn achillespezen. Ik moest onderweg even stretchen. Tony zag dat en riep me: ‘Ik heb je een voorstel te doen’. Hij wilde mijn rugzak dragen. Zij stappen met kleine dagrugzakjes, dus hij kon die van mij er gerust bijnemen. Ik twijfelde natuurlijk maar uiteindelijk zei ik ‘ja’. Daar bedankte hij mij voor. 

Onze Gentle Giant met mijn rugzak en zijn vrouw Majella

Zo konden we elkaar bedanken. Hij noemt me ‘tiny sticks’ (mijn sticks zijn ongeveer de helft zo lang als die van hem), ik noem hem ‘the gentle giant’. Het is ook echt een beer van een vent. Met benen als boomstammen. Een kilometer later, bood Majella Geertje aan om haar rugzak te dragen. Ook zij stribbelde eerst tegen, maar uiteindelijk ging ook zij over stag. Dat gaf ons de ademruimte om … Luca te bereiken zonder helemaal kapot te zijn. Het zijn onze twee guardian angels. Onze engelen van de VF! We zullen nu meteen samen een aperitiefje drinken. En ongetwijfeld ook samen eten. Daarom is er nu weinig tijd. Laat de foto’s maar voor zich spreken. 

Ps: Aankomen… en dan nog wel in zo ‘n legendarische stad … Wat een droom die uitkomt!

Pps: Het mooie Toscane spreidt nu al zijn prachtige bezienswaardigheden en schitterende landschappen voor ons uit. We zijn gelukzakken.

Ppps: Zoveel geluk zou iedereen moeten hebben.  

Pppps: Gelukkig worden, dat is dé levensopdracht voor elke mens. Maar met steun van anderen lukt dat beter.

Ppppps: Bedankt Mieke Verst. voor uw steun en aanmoedigen van in het eerste uur! Wij en de jongeren van MiW hebben die nodig!