Dag 91 - naar Siena - 24 km

Het eten viel mee, gisteren. We waren wel meer dan een uur te laat en er was geen keuze buiten een menu van 7, 5 of 3 gangen. Omdat het al zo laat was, wilden we gewoon één plat maar dat kon niet. Dus hebben een dure maar lekkere menu gegeten. Het voorgerecht was een gepocheerd eitje in een saus van parmigiano van 36 maanden oud, met heel kleine zongedroogde tomaatjes. Heel lekker en niet moeilijk om te maken, denken we. Gaan we dus thuis proberen. Daarna de typische pappardelle al ragout van everzwijn. Zo lekker, dat kan je alle dagen eten, hier. En daarna een stuk appeltaart. Tijdens ons late etentje raakten we aan de praat met de mensen aan het tafeltje naast ons. Oost-Vlamingen. Ze hadden het over camino’s lopen. De man had een boekje van de VF bij zich. Hij droomt er al lang van om met de fiets naar Compostella te gaan. Wie weet komt het er wel eens van. We hebben hem alleszins aangemoedigd.

De etappe vandaag was weer een heel stuk mooier dan gisteren. Zo is er toch wel degelijk een verschil tussen bossen. Het bos vandaag was lieflijk. Maar eerst liepen we vanuit Abbadia Isola, een omsloten dorpje dat vroeger ook echt een eiland was, omgeven door moerassen, vier kilometer naar Montereggioni. Magnifiek. 

Montereggioni vanuit onze Ostello om 05.45 uur

We namen ons ontbijt daar, rustig op ons gemak en ondertussen scoorden we nog een adresje voor binnen drie dagen. Goed zo. Toen we tegen half tien vertrokken, stroomden de toeristen het kleine stadje in. Het is ook wel spectaculair. De ligging op een heuvel is misschien standaard maar het feit dan de middeleeuwse wallen en toren en de twee poorten perfect bewaard zijn, dat is heel uitzonderlijk. De vesting werd gebouwd door de Sienezen, die de controle over de Via Francigena en een andere belangrijke doorgangsweg (even de naam kwijt) niet wilden verliezen aan de Florentijnen, die druk zetten. Het is ze mooi gelukt.

Na Montereggioni werd onze weg nog mooier.  De kleur van de aarde gaf je goesting om er met uw handen in te gaan wroeten. De omgeploegde kluiten waren als dik en groot als kanonskogels en brachten het kleurenpalet van het binnenste van de aarde naar de oppervlakte, zodat wij die pracht met onze ogen konden zien. 

Gisteren was Toscane ver weg, vandaag zaten we er weer midden in. Versterkte middeleeuwse vestingen getuigen van de eeuwenoude geschiedenis en liggen uiteraard altijd op de meest strategische plekken. Heuvels, dus, van waaruit je de ruime omgeving kan overschouwen en controleren. Religieuze vestingen zoals abdijen, kloosters en zelfs onooglijke kapelletjes liggen op de mooiste plekken. Schoonheid helpt om u dicht bij God te wanen. Alle schoonheid is een rechtstreekse verwijzing naar God.

Ja, misschien woonde God niet in Brussel maar in Toscane. 

De fysieke problemen bij Geertje worden steeds groter. Een quasi normale etappe van vandaag, hoewel we 504 m te klimmen hadden en 376 te dalen, was voor haar echt loodzwaar. We moesten opnieuw vaak stoppen. Eenmaal op onze eindbestemming gekomen en na wat op ons effen gekomen te zijn, hebben we er wel grondig over gepraat en zijn hebben alle mogelijke opties overlopen. Ons programma aanpassen is heel moeilijk. Dan moeten we opnieuw uren en uren tijd steken in het zoeken van logies. Dat is eigenlijk niet te doen. Een mogelijkheid is om stukjes met de trein of de bus te doen, zodat de etappes wat minder lang zijn. We houden jullie op de hoogte!

Nu is mijn pijpje ook uit. De rest is dus voor morgen.

Ps: Dag 91, dat wil zeggen dat de voorlaatste week begonnen is. Deze dag is dus voor jou, Joris! Uw warme aanmoedigen zijn zo bijzonder. Bedankt voor alles. Ook vanwege de jongeren, je weet wel.