Dag 70 - naar Corte Sant’ Andrea - 18 km

Bloggen en slaapplekken zoeken duurde gisteren zo ’n drie uur. Maar we hebben dan ook al wel enkele goede adressen gevonden. Goed zo! We dronken een glas wijn en nog een en vanaf een bepaald uur krijg je er hapjes bij. En veel. Veel honger hadden we dan ook niet meer. Gelukkig want er was geen restaurant. Wel een automaat met yoghurt en nog wat rare dingen, maar die werkte niet. Daarom bestelden we in het café een gerecht dat aangeprezen werd als iets overheerlijks, zo speciaal dat het niet viel uit te leggen. Dat wilden we wel eens proberen. Het was een croque monsieur. 

Om 21.00 uur gingen we al slapen want we waren moe. Dat in tegenstelling tot de rest van het dorp hier want het café ontpopte zich tot een discotheek. Met een dj die de muziek aaneen praatte. En dan nog vreselijk slechte muziek. Geertje, die al in slaap was gevallen voor het grootste lawaai begon, werd rond 23.30 uur wakker. In een colère zocht ze het telefoonnummer van het café op en riep dan heel luid door de telefoon ‘Stop the music!’. Onmiddellijk stopte de muziek, maar helaas niet voor lang. Oorstoppen behoren tot de basis uitrusting van een pelgrim. 

In onze parochiale herberg sliepen we maar zus en zo. Toen we wakker werden, plensde de regen op de straten. We hebben dan maar heel rustig ons boeltje gepakt. Gelukkig was alles droog. En aten we een beschuit met Nutella en dronken we een cappuccino uit en zakje. Tegen ons vertrek, was de regen gestopt, hoera! 

Het was een korte en mooie etappe. Langs kleine en vervallen dorpen met reusachtige kastelen. 

Met genoeg caféetjes om een koffie te drinken en een panini te eten. Alles helemaal op ons gemak. En zo kwamen we al voor 15.00 uur aan op bestemming, 

Corte San’ Andrea, een verlaten dorp met een Osteria waar we de sleutel konden halen van de Ostello. Hier zitten we nu. Het is een heel groot huis, volledig uitgerust voor al wat een pelgrim nodig heeft. Volledig in het teken van de pelgrimstocht. 

Het heeft wel iets. Alleen is er verder helemaal nies in het dorp, dat je geen dorp meer kan noemen. We zullen hier deze avond zelf koken. 

Ook daarvoor is alles aanwezig, pasta, ragout in blik, met verse tomaten, verse mozzarella, eieren, etc. 

Om 17.00 uur kwam er een man binnen. Giovanni. Hij gaf uitleg over alle praktische zaken maar ook over alle foto’s en prenten. Hijzelf is ridder van de Tempeliers. 

Een eer die hem te beurt viel omdat hij dienst deed aan het Vaticaan. Hij was fier om ons de vermelding van Corte San’ Andrea aan te wijzen in de befaamde beschrijving van Sigeric. We zijn gerust, we zitten op de historisch juiste plek! Elisabeth uit Marac zou tevreden zijn. Verder drukte hij ons op het hart om de deur goed op slot te doen want er woont een heel nieuwsgierige vos in dit verlaten dorp.

Het manuscript van Sigeric. Sant’ Andrea staat op de derde laatste regel. Nice to know, niet?

Een échte Tempelier 

Alleen het eerste huis is nog bewoond.

Na onze gewone was hebben we onze rugzakken eens goed onder handen genomen. Die kans deed zich voor: vroeg aankomen, de ruimte om die gevallen te schuren en zon genoeg om ze te laten drogen. 

Daarna maakten we een mini wandeling naar de Po, waar we normaal gezien morgen de boot zouden nemen, een van de attracties op de VF. Helaas, we wisten het al van in Vercelli, is de waterstand van de Po te laag. We zijn het met onze eigen ogen gaan bekijken: het pont dat normaal op het water drijft, lag helemaal schuin tegen de kant. Onmogelijk om daar te vertrekken. De onweersbuien hebben geen effect gehad, uiteraard.  

Hoe gezellig, nog eens kokkerellen. Dat is geleden van in Aubigny Les Pothées, een eeuwigheid! 

Ps: Lombardije was van korte duur. Ondertussen hebben we de grens met Emilia-Romagna bereikt. De vierde regio in Italië.

Pps: Aan de rand van de horizon doemen de bergen van de Apennijnen op. Daar gaan we binnenkort dwars doorheen.

Pppps: Bergen zijn serieuze obstakels. Zowel voor ons als voor de gasten van Make it Work. Maar met een goede begeleiding geraken ze er wel. Bedankt, Ingrid E. voor alles maar vooral voor je enthousiaste vanaf het eerste uur!