Dag 20 - Chalons-en-Champagne - 20 km

Bijna de hele dag langs het ‘Canal latéral à la Marne’.

Onze vriendelijke gastheer maakte ons eens typisch Frans ontbijtje klaar: een croissant en een stokbrood met boter en confituur. En een yoghurt waar we ook goede schep aardbeienconfituur in deden. En fruit.

Het duurde wat voor we weg waren want het was van jasje aan, dan toch ook nog maar de regenbroek aan en  de rugzakregenhoes. De grootste regendag tot nu toe, met een zwaar onweer tussen 13.00 en 16.00. Dat zei de buienradar. En dat zei onze gastheer gisteren ook al, ondanks de goede raad die hij meekreeg op een meeting van de ‘Logies de France’. 

Daar leerden ze hem om altijd tegen de klanten te zeggen ‘Oui,oui, il fera beau!’ omdat de klanten anders niet zouden blijven en beter weer zouden opzoeken. 



We vertrokken in de regen maar aan het onweer zijn we toch maar mooi ontsnapt. We kregen zelfs een lange droge periode maar op het einde alsnog een fikse bui om even nat aan te komen als we vertrokken waren. Veel valt er verder niet te zeggen over deze etappe. 

Langs het kanaal lopen wordt vrij snel eentonig. De GR weet dat en zoekt, waar het kan, alternatieven. Goed zo. 
Inhouden, Geertje!

Die GR omwegen maakt de etappe iets langer maar veel aangenamer en het was toch al niet zo ver. Om twee uur waren we al ter plaatse, in de jeugdherberg van Chalons-Sur-Champagne-in-de-regen. 

Voor we de stad introkken kregen we een toepasselijk gedicht doorgestuurd: 

Aangezien ons Spaans belabberd is en we het eigenlijk willen vergeten om plaats te maken voor Italiaans, moest Jan ons ter hulp schieten met de vertaling:

Bedankt lieve vrienden! Ik vraag me af of er muziek op deze tekst gezet werd. Dat helpt om het te onthouden. En ja, we zingen wat af onderweg. 

Deze avond trokken we Chalons-en-Champagne in. Mooi stadje, hoewel alles er grauw uitziet met wolken en regenweer. Even de kathedraal ingelopen, de mooi gekleurde rosas bewonderd, en dan recht naar de apotheek (voor ibuprofen voor de knie, deo voor de welriekendheid en magnesium voor de energie) en dan recht naar de bar voor de hydratatie. Daarna zijn we gaan eten in Les Sarments: lekkere ouderwetse traditionele Franse keuken. Ik nam de filet d’Aubrac en Geertje koos kalfssteak met champignon roomsaus. Mmmmm… 

Nu liggen we alweer in ons bed. Het is nog maar half tien. En toch zal het niet lang meer duren voor we in slaap vallen. Slaap lekker, lieve familie en vrienden!

Ps. Deze waterige maar mooie etappe stapten we dankzij de sympathieke steun van Yolanda en Kristel van boekhoudkantoor Alteor, die ervoor zorgen dat alle rekeningen kloppen bij WaW.