Dag 7 – naar Dinant – 30,6 km

Kip met verse dragon

Je plukt verse dragon in de tuin, je snippert een sjalotje en mengt alles met platte kaas, peper en zout. Je vult de kip met het mengsel en zet het in de oven. Ondertussen kook je aardappelen in de schil en je serveert er een frisse groene sla met witloof bij. Ziezo! Het zalige gerechtje dat Philippe ons voorschotelde in Namen. Philippe was alleen thuis want Veronique verbleef in Aarlen. Philippe was dus gastheer, kamermeisje, chef kok en maître d’hôtel ineen. We praatten over kunst, pottenbakken, wedersamengesteldegezinnen, entreprises libérées en waterstofmotoren. 

32 graden in de zon

Gezellige avond was het, maar toch vroeg in bed gekropen. Want het beloofde een warme en lange dag te worden.En dat werd het ook. Philippe raadde ons aan om op te starten op linkeroever omdat er daar meer schaduw was. Zo gezegd, zo gedaan! We hadden beter even op Guru Maps gekeken. Dan zouden we gezien hebben dat het pad dood loopt. We hadden de keuze tussen een stukje terug lopen, op linkeroever blijven en de drukke provinciebaan volgen tot de eerste brug. Of helemaal terug lopen naar Namen. Ik ben tegen teruglopen en dus kozen we voor de eerste optie. Maar dat viel toch niet echt mee: er was geen voetpad, op sommige stukken was er ook geen fietspad en we moesten ons in de netels duwen bij elke razende vrachtwagen die ons voorbij denderde. Enerverend en gevaarlijk, maar kijk, we hebben het doorstaan.

 Back on track

Welke zomergeur me bijblijft vandaag? De geur van hete asfalt. Doet me denken aan lange staptochten op kamp met de Chiro. Het zegt veel over deze etappe. Ze was heel lang, ze was heel warm, en ze was heel hard voor onze voeten. We deelden het pad langs de Maas met vele fietsers. Altijd een beetje uitkijken, dus. Maar waar fietsers zijn, zijn ook cafeetjes. En die hielden ons gemotiveerd en gehydrateerd vandaag. We hielden een cola-stop in Profondeville, Rouillon en Anhée.

Om 17 uur kwamen we stikmoe aan de Notre Dame du College-kerk in Dinant. Daar kwam Anette ons oppikken. Zalig! Zitten en toch bewegen. Tot iets anders waren we even niet meer in staat. 

Anette brengt ons naar een gehucht op 7 km van Dinant, waar zij en Alain wonen in het oude buitenverblijf van Anettes vader. We hebben ons hier goed geïnstalleerd en kregen zelfs een rustdag aangeboden. We gaan er graag op in, want morgen wordt het 35 graden. Ingrid komt de douche uit. Het is nu aan mij. Gedaan met bloggen. Tot morgen!

PS. Deze lange etappe hebben we gestapt met dank aan Hilde en Walter, zus en schoonbroer van Ingrid en lieve sponsors.